Obowiązek wniesienia wkładu w spółkach osobowych. Uwagi krytyczne
The obligation to make contributions to partnerships. Critical remarks
partnerships
contributions
obligations
capital
spółki osobowe
wkład
obowiązek
kapitał
An important feature of the regulation of partnerships in Polish law is that contributions are shaped as mandatory elements. Contributions need to be determined by the partners in the partnership agreement and made, i.e. transferred to the partnership’s assets. The peculiar aspect of partnerships which is their normative model providing for their lack of legal capacity prior to registration impedes obedience to this requirement in the case of certain contributions, such as real property, compelling the lawyers to construct elaborate theoretical mechanisms aiming to allow the making of such contributions. Parallel to the inadmissibility of contribution-less partnerships is the requirement that all partners make contributions. This text aims to examine and verify whether such shape of the partnerships’ model in Polish law, placing on each and every partner a requirement to determine in the partnership agreement and make contributions, is practically beneficial, given the aims it is deemed to pursue as well as the values it is supposed to protect. The author argues that the protection of creditors does not constitute proper justification for the contemporary regulation, as in the case of partnerships such protection is effected, above all, through the partners’ personal liability. The text shall also show that, given the lack of any threshold regulating the minimal contribution, the issues of protecting the legal relations from the establishment of entities failing to pass the so-called gravity test. The author will examine the provisions of Polish law — namely, the Code of Commercial Companies — employing the formal-dogmatic method. Comparative methods will also be utilized, allowing to construe further arguments based on the development of the European law and the laws of certain member states, showing the advisability and rationality of accepting the contributions-less model with respect to partnerships. Therefore, there exist convincing reasons to allow the establishment of contribution-less partnerships.
Istotną cechą regulacji spółek osobowych w prawie polskim jest ukształtowanie wkładów wspólników jako obligatoryjnych elementów umowy spółki. Wkłady muszą zostać przez wspólników w umowie spółki określone i wniesione do jej majątku. Specyfika spółek osobowych, które w konstrukcji normatywnej przyjętej przez prawo polskie zostały pozbawione podmiotowości prawnej w okresie przed rejestracją, utrudnia wykonanie tego obowiązku w przypadku niektórych przedmiotów wkładów, takich jak prawo własności nieruchomości, i zmusza do konstruowania złożonych mechanizmów teoretycznych mających umożliwić wniesienie takich wkładów. Z niedopuszczalnością funkcjonowania spółek osobowych jako bezwkładowych koresponduje także nakaz, aby wkłady wniósł każdy ze wspólników. Celem niniejszego artykułu jest zbadanie i zweryfikowanie, czy takie ukształtowanie regulacji spółek osobowych w prawie polskim, które zakłada konieczność określenia i wniesienia przez każdego wspólnika wkładu, jest praktyczne i korzystne z punktu widzenia celów, jakie ma spełniać, oraz wartości, jakie ma chronić. Artykuł ma także wykazać, że uzasadnienia obecnej regulacji nie dostarczają względnej ochrony wierzycieli, która w spółkach osobowych realizowana jest nade wszystko poprzez konstrukcję osobistej odpowiedzialności wspólników. Tekst ma również pokazać, że argumentem za obecną regulacją, przy braku jakichkolwiek progów określających minimalną wysokość wkładu, nie są także kwestie ochrony obrotu prawnego przed powstawaniem podmiotów niespełniających tzw. testu powagi. Przy pomocy metody formalno-dogmatycznej badaniu zostaną poddane właściwe regulacje prawa polskiego — przepisy kodeksu spółek handlowych. Zastosowanie metod komparatystycznych pozwoli z kolei na skonstruowanie kolejnych argumentów, opartych na kierunku rozwoju prawa europejskiego oraz ustawodawstw poszczególnych państw kontynentalnej kultury prawnej, świadczących o celowości i racjonalności przyjęcia w odniesieniu do spółek osobowych konstrukcji bezwkładowej. W konkluzji wykazano, że istnieją rozsądne powody przyjęcia dopuszczalności powstawania spółek bezwkładowych jako docelowego modelu ich regulacji w polskim prawie spółek handlowych.
Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego
Kostecka-Jurczyk, Daria. Red.
Jakubowski, Sebastian. Red.
czasopisma (wydawnictwa ciągłe)
artykuł
oai:repozytorium.uni.wroc.pl:108585 ISSN 1733-5779 ISSN 0239-6661
Czasopisma Naukowe w Sieci (CNS)
Copyright by Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego Sp. z o.o.
Mar 14, 2023
May 18, 2020
84
88
https://repozytorium.uni.wroc.pl/publication/118173
Edition name | Date |
---|---|
Obowiązek wniesienia wkładu w spółkach osobowych. Uwagi krytyczne | Mar 14, 2023 |
Podleś, Marcin Jabłoński, Mariusz. Red Leśniak Marek. Red.
Kiczka, Karol. Red. Kocowski, Tadeusz. Red. Małecki, Witold. Red.
Jakubowski, Sebastian. Red.
Jakubowski, Sebastian. Red. Kostecka-Jurczyk, Daria. Red.
Cukras-Stelągowska, Joanna
Malinowska, Joanna Zakład Historii Edukacji Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego Jurczyk-Romanowska, Ewa. Red. Piwowarczyk, Mirosław. Red.
Masłyk, Tomasz Banaszak, Ewa. Red.