Controlled games: motif of child’s play in early modernDutch literature
Zabawy kontrolowane, czyli motyw zabawy we wczesnonowożytnej literaturze niderlandzkiej
children’s games
motif of play
early modern period
Dutch literature
early modern literature
didactic literature
Humanism
Reformation
humanistic pedagogicalideas,
Jacob Cats
Erasmus of Rotterdam
Juan Luis Vives
Christiaan Huygens
zabawy dziecięce
motyw zabawy
okres wczesnonowożytny
literatura niderlandzka
literatura wczesnonowożytna
literatura dydaktyczna
humanizm
reformacja
humanistyczne idee wychowawcze
Jacob Cats
Erazm z Rotterdamu
Juan Luis Vives
Christiaan Huygens
The aim of this article is to analyse the motif of play appearing in early modernDutch literature, from the perspective of the humanistic pedagogical ideas. These werehumanist educators, such as Erasmus of Rotterdam and Juan Luis Vives, who started torecognize the pedagogical and educational benefits of game playing. The author discussesa manner in which the humanistic pedagogical ideals are reflected in the domainof the didactic literature, propagating ideal patterns of behavior. The paper addressesthe mentioned problem by analyzing the phenomenon of play present in the one of themost popular Dutch didactic treatises Marriage (Houwelyck, 1625) of 17th-century poetand moralist Jacob Cats (1577–1660). It turns out that the motif of play presented in thetreatise affects different contexts: educational, pedagogical and moral. Furthermore, thepoet evaluates the concept of play by making a distinction between good and badgames. This division serves him as a metaphor of an ideal and non-ideal upbringing andparenthood. The analysis also shows that by recognizing the educational benefits of thisform of entertainment, play, unless purposeful and useful, raises moral doubts, what,according to Jacob Cats and the mentioned humanist educators, has constituted its existencein the child’s world
Celem niniejszego artykułu jest analiza motywu zabawy obecnego we wczesnonowożytnej literaturze niderlandzkiej, z perspektywy humanistycznej myśli pedagogicznej. To właśnie humaniści, jak Erazm z Rotterdamu czy Juan Luis Vives, zaczęli dostrzegać wychowawcze i edukacyjne walory zabawy. Rozważaniom poddano sposób, w jaki humanistyczne idee pedagogiczne znajdują swoje odzwierciedlenie na płaszczyźnie wczesnonowożytnej literatury dydaktycznej, propagującej idealne modele postępowania. W tym celu przeanalizowano fenomen zabawy obecny w jednym z najpoczytniejszych niderlandzkich traktatów dydaktycznych Małżeństwo (Houwelyck, 1625) siedemnastowiecznego poety–moralisty Jacoba Catsa (1577–1660). Okazuje się, że zaprezentowanyw traktacie motyw zabawy dotyka różnych kontekstów: edukacyjnego, wychowawczego i moralnego. Sama zabawa została natomiast poddana przez poetę wartościowaniu, poprzez wyróżnienie zabaw dobrych i złych. Podział ten posłużył autorowi jako metafora idealnego i nieidealnego wychowania i rodzicielstwa. Przeprowadzona analiza wykazała również, że dzięki wskazaniu walorów edukacyjnych tej formy rozrywki, zabawa, o ile celowa i pożyteczna, przestała budzić wątpliwości moralne, co, według Jacoba Catsa i omawianych humanistów, konstytuowało jej istnienie w świecie dziecka. Celem niniejszego artykułu jest analiza motywu zabawy obecnego we wczesnonowożytnej literaturze niderlandzkiej, z perspektywy humanistycznej myśli pedagogicznej.To właśnie humaniści, jak Erazm z Rotterdamu czy Juan Luis Vives, zaczęli dostrzegać wychowawcze i edukacyjne walory zabawy. Rozważaniom poddano sposób,w jaki humanistyczne idee pedagogiczne znajdują swoje odzwierciedlenie na płaszczyźnie wczesnonowożytnej literatury dydaktycznej, propagującej idealne modele postępowania. W tym celu przeanalizowano fenomen zabawy obecny w jednym z najpoczytniejszychniderlandzkich traktatów dydaktycznych Małżeństwo (Houwelyck, 1625) siedemnastowiecznegopoety–moralisty Jacoba Catsa (1577–1660). Okazuje się, że zaprezentowanyw traktacie motyw zabawy dotyka różnych kontekstów: edukacyjnego, wychowawczego i moralnego. Sama zabawa została natomiast poddana przez poetę wartościowaniu, poprzez wyróżnienie zabaw dobrych i złych. Podział ten posłużył autorowi jako metafora idealnego i nieidealnego wychowania i rodzicielstwa. Przeprowadzona analiza wykazała również, że dzięki wskazaniu walorów edukacyjnych tej formy rozrywki, zabawa, o ile celowa i pożyteczna, przestała budzić wątpliwości moralne, co, według Jacoba Catsa i omawianych humanistów, konstytuowało jej istnienie w świecie dziecka
Zakład Historii Edukacji Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego
czasopisma (wydawnictwa ciągłe)
oai:repozytorium.uni.wroc.pl:78686 ISSN 2082-9019 e-ISSN 2300-5866
Wychowanie w Rodzinie, T. 14 (2/2016), s. 29-40
Copyright by Joanna Kozikowska
Biblioteka Instytutu Pedagogiki UWr
Feb 24, 2023
Dec 19, 2016
222
284
https://repozytorium.uni.wroc.pl/publication/80503
Edition name | Date |
---|---|
Zabawy kontrolowane, czyli motyw zabawywe wczesnonowożytnej literaturze niderlandzkiej | Feb 24, 2023 |
Zalewski, Wojciech Kalisz, Tomasz. Red.
Boguszewicz, Artur. Red. Radziszewska, Janina. Red. Madejski, Bartłomiej. Tł. Murczkiewicz, Janusz. Tł.
Kalina-Prasznic, Urszula Bojko, Andrìj Mihajlovič (1963- ). Red. Marszał, Maciej (1968- ). Red.
Balicki, Ryszard. Red. Grabowska, Sabina. Red. Jabłoński, Mariusz. Red.
Matusewicz, Marcin Winiarski, Marcin. Red.