Wyspiański is bibliotherapeutical, because is gendered? About pragmatization of classic’s institution
Wyspiański biblioterapeutyczny, bo zgenderowany? O pragmatyzacji instytucji klasyka
gender
bibliotheraphy
Stanisław Wyspiański
canon
classics
biblioterapia
klasyka
kanon
Stanisław Wyspiański
gender
The article presents the project of using the achievements and works of figure of Stanisław Wyspiański as a ready bibliotherapeutical material. The issue and the goal of this research signalize the conception of exploring artistic recources of Stanisław Wyspiański as an area of tentions, which are the potential begining to conduct the bibliotherapeutical process. The method of research was derived from theory of double text is used formulated by Julia Kristeva. It indicates that the gender ia a cathegory of creativity and an effective area of fertilite work expansion of bibliotheraphy. It means that the gender cathegory becomes bibliotherapeutical cathegory as well. The result of this research is opening the issue of applied humanities and transdisciplinar literary criticism. In the center of this issue an authoress would like to situate bibliotherapeutical process. Stanisław Wyspiański as a Polish classic of Polish national culture can become an exemplum of cultural materials for bibliotheraphy. The conclusion of this article is the question of classic/canon base to build cultural recources of Polish bibliotheraphy. The choice of Stanisław Wyspiański is connected with esthetical expresion and conflict structure of his creativity, in which heroical line has its subversive (non-heroical) revers. This tention is a recource and potential the concept of bibliotheraphy proposed in this project.
Artykuł prezentuje projekt wykorzystania dorobku twórczego i postaci Stanisława Wyspiańskiego jako gotowego materiału biblioterapeutycznego. Przedmiotem i celem badań jest zatem zasygnalizowanie koncepcji eksplorowania zasobów twórczych Stanisława Wyspiańskiego jako obszaru napięć, które są potencjalnym punktem wyjścia do prowadzenia procesu biblioterapeutycznego. Metoda badań wywiedziona została z teorii dwutekstu Julii Kristevy, ale służy ona wskazaniu na kategorię gender twórczości jako płodne pole ekspansji dla biblioterapii. Tym samym kategoria gender staje się kategorią biblioterapeutyczną. Rezultatem badań w tak sformułowanym projekcie jest otwarcie zagadnienia humanistyki stosowanej i transdyscyplinarnego literaturoznawstwa, w którego centrum autorka usytuować pragnie proces biblioterapeutyczny. Stanisław Wyspiański jako klasyk kultury polskiej stać się może exemplum tak pojmowanego kulturowego materiału do biblioterapii. Konkluzją artykułu jest postawienie kwestii klasyki/kanonu jako podstawy do budowania kulturowych zasobów polskiej biblioterapii. Wybór Stanisława Wyspiańskiego wiąże się z wyrazistością estetyczną oraz konfliktową strukturą jego twórczości, w której linia heroiczna posiada swój subwersywny (nieheroiczny) rewers. Napięcie to jest zasobem i potencjałem dla proponowanego w projekcie konceptu biblioterapii.
Publishing House eBooki.com.pl
Wydawnictwo eBooki.com.pl
www.ebooki.com.pl
oai:repozytorium.uni.wroc.pl:89743 ISSN 2391-971X
Attribution, Non-Commercial, ShareAlike
Uznanie autorstwa, Użycie niekomercyjne, Bez utworów zależnych
Creative Commons - Attribution, Non-Commercial, NoDerivatives (CC BY-NC-ND 4.0)
click here to follow the link
Creative Commons - Uznanie autorstwa, Użycie niekomercyjne, Bez utworów zależnych (CC BY-NC-ND 4.0)
click here to follow the link
Sep 12, 2022
Jul 15, 2018
169
214
https://repozytorium.uni.wroc.pl/publication/95616
Edition name | Date |
---|---|
Wyspiański biblioterapeutyczny, bo zgenderowany? O pragmatyzacji instytucji klasyka | Sep 12, 2022 |
Sousa, Carla Czernianin, Wiktor. Red.
Grabowska, Barbara
Borkowski, Michał
Winczewski, Piotr
Kocemba, Karolina Górnicki, Leonard. Red.