Object

PLMET:

click here to follow the link

Title:

Place of Suffering in the Realization of Utopias – Half-pedagogical Reflections  
Miejsce cierpienia w urzeczywistnionej (?) utopii – rozważania na poły pedagogiczne

Creator:

Rejman, Konrad

Subject and Keywords:

suffering   perfection   mourning   utopia   imperfection   totalitarism  
cierpienie   doskonałość   żałoba   utopia   niedoskonałość   totalitaryzm

Abstract:

To the Enlightenment we owe the flourishing of ideas and utopian imagination. And as suggested Baczko enlightened confidence in mind consequently leads also to the fact that theodicy converted to Anthropodicy . It is no longer in front of the Absolute but before the Mind, we have to expain oneself. No God is responsible for suffering, but we; supported by the ideal of freedom we are seeking its meaning. Are these two consequences of the Enlightenment development of utopian thinking and Anthropodicy, in some way connected to each other? Another attitude to suffering can be found in dystopian and another in utopia. Dystopia usurps the right to manage institutions that may cause suffering in this way in totalitarian systems performs power over people. Utopia, in contrast, seeks to reduce, if not remove the pain of life. In the grand design of perfection and progress is not (?) a place to suffer. But what are the consequences? In this paper, I would like to reflect on the paradox that appears in the utopian project of perfection. This paradox is realized utopia, denials it in the same time - seeking to eliminate suffering, it is suffering we get. I'll think about the way to respond to this paradox by education. This reaction may be an action against perfection.  

Epoce Oświecenia zawdzięczamy rozkwit myśli i wyobraźni utopijnej. Bronisław Baczko zauważył też, że oświeceniowe zaufanie w stosunku do rozumu prowadzi w konsekwencji do przekształcenia teodycei w antropodyceę. Już nie przed Absolutem, ale przez Rozumem tłumaczyć się musimy ze swoich działań. Nie Bóg odpowiada za cierpienie, ale my sami za nie odpowiadamy; wspierając się na ideale wolności, poszukujemy jego sensu. Czy te dwie konsekwencje Oświecenia – rozwój myślenia utopijnego i antropodycea, w jakiś sposób łączą się ze sobą? Inny stosunek do cierpienia znajdziemy w dystopii, a inny w utopii. Dystopia uzurpuje sobie prawo do zarządzania instytucjami, mogącymi zadawać cierpienie, w ten sposób w systemach totalitarnych sprawuje się władzę nad ludźmi. Utopia, w przeciwieństwie, stara się ograniczyć, jeśli nie usunąć, cierpienie z życia. W wielkim projekcie doskonałości i postępu nie ma (?) miejsca na cierpienie. Jakie są jednak tego konsekwencje? W niniejszym artykule chciałbym się zastanowić nad paradoksem, który pojawia się w utopijnym projekcie doskonałości. Paradoks ten urzeczywistnia w pewien sposób utopię, jednocześnie jej zaprzeczając – dążąc do usunięcia cierpienia, to właśnie cierpienie sprowadzamy. Zastanowię się też nad możliwą reakcją na ten paradoks ze strony edukacji. Reakcją tą może być działanie przeciwko doskonałości.

Place of publishing:

Wrocław

Publisher:

Instytut Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego

Contributor:

Włodarczyk, Rafał. Red.   Gromysz, Jowita. Red.

Date issued:

2016

Format:

application/pdf

Identifier:

oai:repozytorium.uni.wroc.pl:78777   ISBN 978-83-62618-23-1

DOI:

10.34616/22.19.104

Language:

pol

Relation:

Utopia a edukacja, T.1, s. 55-65.

Rights holder:

Copyright by Konrad Rejman

Location of original object:

Biblioteka Instytutu Pedagogiki UWr

Autor opisu:

h.w.