Children as teachers to their parents. Reverse socialization in the contemporary family
Dzieci nauczycielami swoich rodziców. Socjalizacja odwrotna we współczesnej rodzinie
youth
parents
intergenerational influence
socialization
reverse socialization
młodzież
rodzice
wpływ międzygeneracyjny
socjalizacja
socjalizacja odwrotna
The trajectories of the bonds of the contemporary family
Trajektorie więzi rodziny współczesnej
The term “reverse socialization” is used to denote the situation in which the younger generation introduces the older generation to new cultural conditions (e.g. lifestyle, fashion, art). It usually takes place during a prompt cultural change. The socialization of a child or a teenager by parents has been the subject of analyses carried out by numerous scientists, but the process of reverse socialization was of no significant interest to the scholars. Nevertheless, as early as in the 60’s some scientists noticed that socialization is not a one-way process but it has the nature of a mutual relationship. The first empirical research related to reverse socialization was not carried out until 2000 within the context of the Internet and electronic commerce. Socialization is first a oneway process (from the parent to the child) and it takes places in the childhood. It becomes a mutual relationship later on. Thus, reverse socialization – the notion introduced by Ward – constitutes a phase of intergenerational influence which begins in adolescence but can last for the person’s whole life. The objective of the research related to our subject is to determine the areas of intergenerational influence, paying special attention to reverse socialization.
Terminem „socjalizacja odwrotna” zwykło się określać zjawisko wdrażania starszego pokolenia przez młodsze w nowe warunki kulturowe (np. styl życia, moda, twórczość artystyczna). Ma ono miejsce w chwili szybkiej zmiany kulturowej. Problematyka socjalizacji dziecka czy nastolatka przez rodziców była przedmiotem analiz wielu naukowców. Z kolei proces odwrotnej socjalizacji nie budził podobnego zainteresowania wśród badaczy. Tymczasem na fakt, że proces socjalizacji nie jest wyłącznie jednokierunkowy, ale ma charakter relacji wzajemnych, zwracano uwagę już w latach sześćdziesiątych. Pierwsze badania empiryczne w odniesieniu do socjalizacji odwrotnej były prowadzone dopiero w latach 2000. w kontekście Internetu i handlu elektronicznego. Socjalizacja jest najpierw procesem jednokierunkowym (od rodzica do dziecka) i dokonuje się w dzieciństwie. Dwukierunkową staje się później. Socjalizacja odwrotna – pojęcie wprowadzone przez Scotta Warda w 1974 roku – stanowi zatem fazę wpływu międzygeneracyjnego, która ma swój początek w okresie adolescencji, ale może trwać przez całe życie. Celem badań w ramach naszego tematu będzie ustalenie obszarów wpływu międzygeneracyjnego, ze szczególnym uwzględnieniem socjalizacji odwrotnej.
Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych Karkonoskiej Państwowej Szkoły Wyższej Instytut Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego
Zakład Historii Edukacji Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego
Jurczyk-Romanowska, Ewa. Red.
Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych Karkonoskiej Państwowej Szkoły Wyższej
Gandecka, Kamila. Red.
oai:repozytorium.uni.wroc.pl:76547 ISSN 2082-9019 e-ISSN 2300-5866
Wychowanie w Rodzinie, T. 11 (2015), s. 127-142
Biblioteka Instytutu Pedagogiki UWr
Mar 28, 2022
Mar 4, 2016
1 070
1488
https://repozytorium.uni.wroc.pl/publication/78145
Edition name | Date |
---|---|
Dzieci nauczycielami swoich rodziców. Socjalizacja odwrotna we współczesnej rodzinie | Mar 28, 2022 |