Szczegóły obiektu: Pochodzenie rodu Branickich herbu Gryf : Pogląd historyka ustroju i prawa

Opis

• PLMET:
  
  http://confluence.man.poznan.pl/community/display/FBCMETGUIDE
• Tytuł:
  
  
  Pochodzenie rodu Branickich herbu Gryf : Pogląd historyka ustroju i prawa
• Tytuł odmienny:
  
  
  Pohodžennâ šlâhetsʹkogo rodu Branìcʹkih gerbu Grif : U perspektivì ìstorika deržavnogo ladu ì prava
   ;
  
  
  Origins of the House of Branicki (Gryf) : Viewpoint of the historian of political system and law
• Tytuł publikacji grupowej:
  
  
  Wrocławsko-Lwowskie Zeszyty Prawnicze = Vroclavs'ko-L'vìvs'kij Ûridičnij Zbìrnik. 2023, 14
• Twórca:
  
  
  Kruszewski, Tomasz
  
• Temat i słowa kluczowe:
  
  
  pomorsʹkì knâzì
   ;
  serednʹovìččâ
   ;
  Branìcʹkì
   ;
  erb Grif
   ;
  
  
  Pomeranian Dukes
   ;
  Middle Ages
   ;
  the House of Branicki
   ;
  crest of Griffin
• Abstrakt:
  
  
  Avtor povertaêtʹsâ do temi pohodžennâ aristokratičnogo rodu Branìcʹkih gerbu Grif, roblâči ce čerez kritiku vlasnih poglâdìv. U pìdsumku vìn dovoditʹ jmovìrnìstʹ togo, ŝo rìd Branìcʹkih može mati pohodžennâ vìd pomorsʹkih knâzìv čerez rìd Grifìtìv. Superečki ŝodo metodologìï doslìdžennâ licarsʹkih rodìv u Polʹŝì, ma-butʹ, trivatimutʹ ì nadalì. U cʹomu kontekstì slìd zgadati Âna Adamusa, do poglâdìv âkogo Kšištof Mosìng̀evič stavivsâ ìz deâkim skepsisom. Zokrema, ostannìj bačiv u Adamusa nebezpečnu shilʹnìstʹ robiti ìnšì visnovki z togo, ŝo vìn obgovorûvav. Adamus ne mìg znajti perekonlivìših argumentìv proti sìmejnoï tradicìï, ale vìn dìjšov visnovku, ŝo «tradicìâ nastìlʹki ž nenadìjna, âk ì budʹ-âka tradicìâ, âka bere počatok ìz tak vìddalenih časovih perìodìv». Âk bačimo, cej učenij nadavav perevagu liše perevìrenim faktam, âkì vipliva-ûtʹ ìz zbereženih džerel. Same v rodinì Branìcʹkih gerbu Grif vidno, naskìlʹki pomilâvsâ citovanij avtor. Tereza Zêlìnsʹka znajšla v Centralʹnomu arhìvì ìstoričnih dokumentìv važlivij dokument pro nomìnacìû Âna Klemensa Branìcʹkogo na velikogo ko-ronnogo horunžogo u 1724 rocì, âkij vkazuvav na pohodžennâ Branìcʹkih vìd pomorsʹkih knâzìv. Poglâd T. Zelìnsʹkoï, vidatnoï včenoï, na cû citatu ne možna vvažati bezzaperečnim, ì ce pov`âzano z prostim zauvažennâm, ŝo cʹogo razu ce ne akt privatnoï magnatsʹkoï kancelârìï, a akt zastosuvannâ prava. Oskìlʹ-ki kancelârìâ Avgusta II Silʹnogo nìkomu ne zavìrâla podìbnih argumentìv, to možna zrobiti vìdpovìdnì visnovki. Âk pravilo, zaperečuêtʹsâ pravdivìstʹ vi-koristanoï tradicìï. U cʹomu vipadku neobhìdno bulo b dovesti, ŝo pohodžen-nâ rodini Branìcʹkih, zgadanih u nomìnacìï, bulo ìnšim. Včenij kritik cʹogo ne dovede, bo, âk pisav Gerard Labuda: «De nemaê dokazìv, tam nemaê tez». Ce blizʹko do ûridičnogo sposobu mìrkuvannâ. Zvičajno, ìsnuê tverde perekonannâ, ŝo korolìvsʹkij dokument svìdčitʹ pro nepravdu, ale vona bezpìdstavna. Teper dokument 1724 roku možna vvažati vìncem dokazìv dlâ tih, hto vìritʹ u protiležne;a tih, hto sumnìvaêtʹsâ, vìdpraviti v Afriku, a same na scenu fìlʹmu «Korìnnâ», de geroj, naŝadok Kunta-Kìnte, sluhaê usnij spisok svoïh predkìv vìd šamana. Zvìsno, neobhìdno prokomentuvati zaplutanìstʹ dokumenta 1724 r. Lešek III, možlivo, živ u IV stolìttì n. e. Na dumku F. Pêkosìnsʹkogo, vìn buv predkom Âksi (XII st.), ì takož cìloï dinastìï P›âstìv ì pomorsʹkih knâzìv. Sambor maê buti zamìnenij na Svêntobora, âkij buv batʹkom Svêntopelka, ro-donačalʹnika Grifìtìv, tobto takož rodu Branìcʹkih. Âkŝo ž rozglâdatimemo ìmena bukvalʹno, todì ce bude shože, ale z konstatacìêû zmìšanih tradicìj, zlitih voêdino davnìh pomorsʹkih knâzìv ìz g̀dansʹkimi knâzâmi. Prote vse ce, zdaêtʹsâ, vìdpovìdaê pravdì. Ne možna ototožnûvati akt 1724 roku z nìsenìtniceû pridvornogo genealoga ostannʹogo monarha, kotromu gerb Cʹolek zlivavsâ z gerbom rodu Torellì ì vìdpovìdno vivodiv rìd Ponâtovsʹkih vìd âkogosʹ Torello Torellì, voênačalʹnika ìz časìv rimsʹkogo ìmperato-ra Vespasìana. «Vìd pìdnesenogo do kumednogo, — âk kazav Napoleon, — liše odin krok». Câ ostannâ sentencìâ vìdpovìdaê dumcì, ŝo Vsì magnati falʹsifìku-vali svoïh predkìv. Tak, ale tìlʹki v privatnih dokumentah, ì voni buli ne kraŝì nìsenìtnicì, nìž vìd Ponâtovsʹkih. Ale oskìlʹki ostannìj člen rodini Branìcʹ-kih ŝe koristuvavsâ tradicìêû, a vona zaslugovuê na dovìru. Pokìjnij G̀žegož Bâlunsʹkì u vidavničìj recenzìï na peršu knigu ìz cìêï temi očìkuvav podalʹših novih argumentìv. Tut voni neodmìnno znajdutʹsâ, ì to tìlʹ-ki ûridičnì. Adže mi maêmo spravu ìz odnim z najvažlivìših ofìcìjnih do-kumentìv XVIII st. Ce proces ìz neprâmimi dokazami na predmet perevìrki, či mìstitʹ vìn pravdivì danì. Naprikìncì stattì navodâtʹsâ ìmena predkìv Branìcʹkih.
   ;
  
  
  The author redefines the subject of origins of the magnate House of Branicki (Gryf) due to the despicable manner in which his views were criticized. Ultimately, he argues that the origins of the House of Branicki are more likely to be descendants from Pomeranian Dukes through the House of Griffin. Disputes over the methodology of researching knightly families in Poland will most probably continue. In this context, views of Jan Adamus are worth mentioning, albeit distantly considered by Krzysztof Mosingiewicz. Mosingiewicz perceived in Adamus’s views a dangerous tendency to draw opposing conclusions from what he was discussing. Although Adamus could not find more relevant arguments, which could be used against the ancestral tradition, he still stated that “tradition is not to be trusted equally as a tradition reaching a distant time segment.” As we can see, the scholar attached importance only to the facts resulting from existing, remaining sources. In the House of Branicki (Gryf), it is precisely visible how the cited author was mistaken. Teresa Zielińska found in the Central Archives of Historical Records an important document treating about the appointment of Jan Klemens Branicki for the Great Crown Ensign in 1724, when the origins of the House of Branicki from the Dukes of Pomerania were pointed. The views of T. Zielińska — outstanding scholar — cannot be treated as unquestionable, and it results from a simple ascertaining that this time it is not a certificate from a private magnate’s office, but a legal act application. As the office of Augustus II the Strong did not certify any such reasoning, it can lead to various conclusions. According to the rule, the accuracy of applied tradition is denied. In this case it would have to be proven that the mentioned origins of the House of Branicki in the nomiation were different. The article conludes with a discussion regarding the ancestors of the House of Branicki.
• Miejsce wydania:
  
  
  Wrocław
• Wydawca:
  
  
  Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego
   ;
  Wydawnictwo „Szermierz” sp. z o.o.
• Współtwórca:
  
  
  Burdin, Wołodymyr
  :
  Redaktor,
   ;
  Marszał, Maciej
  :
  Redaktor,
• Instytucja:
  
  
  Uniwersytet Wrocławski. Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii
   ;
  Lʹvìvsʹkij nacìonalʹnij unìversitet ìm. Ìvana Franka. Ûridičnij fakulʹtet
• Data wydania:
  
  2023
• Typ zasobu:
  
  
  text
   ;
  
  
  tekst
• Szczegółowy typ zasobu:
  
  
  article
   ;
  
  
  artykuł
• Identyfikator:
  
  oai:repozytorium.uni.wroc.pl:141861  ; https://doi.org/10.19195/2082-4939.14.1  ;
  ISSN 2082-4939
• Źródło:
  
  PAd P 102216 II
• Język:
  
  pol
• Język streszczenia:
  
  eng
   ;
  ukr
• Jest wersją:
  
  
  Czasopisma Naukowe w Sieci
• Prawa dostępu:
  
  
  Attribution
   ;
  
  
  Uznanie autorstwa
• Licencja:
  
  
  Creative Commons - Attribution (CC BY 4.0)
   ; https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/deed.en  ;
  
  
  Creative Commons - Uznanie autorstwa (CC BY 4.0)
   ; https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/deed.pl
• Właściciel praw:
  
  
  Copyright by Autorzy, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego i Wydawnictwo „Szermierz” sp. z o.o., 2024
• Autor opisu:
  
  WR U/PAdks

Obiekt znajduje się w kolekcjach:

Informacje dodatkowe

• Data utworzenia: 2025-03-21
• Data ostatniej modyfikacji: 2025-03-21
• Liczba wyświetleń treści obiektu: 3
• Możesz również pobrać opis tego obiektu w formatach:
  RDF
   ;
  OAI-PMH
• Pobierz manifest IIIF:
  https://repozytorium.uni.wroc.pl/iiif-manifest/manifest/141861/PDF.json