Szczegóły obiektu: On the question of “inherent” powers of the President of Ukraine

Opis

• PLMET:
  
  http://confluence.man.poznan.pl/community/display/FBCMETGUIDE
• Tytuł:
  
  
  On the question of “inherent” powers of the President of Ukraine
• Tytuł odmienny:
  
  
  W sprawie „ukrytych” kompetencji prezydenta Ukrainy;
  
  
  Do pitannâ pro «prihovanì» povnovažennâ Prezidenta Ukraïni
• Tytuł publikacji grupowej:
  
  
  Wrocławsko-Lwowskie Zeszyty Prawnicze = Vroclavs'ko-L'vìvs'kij Ûridičnij Zbìrnik. 2022, 13
• Twórca:
  
  
  Chornenkyi, Vitalii
  
• Temat i słowa kluczowe:
  
  
  “inherent” powers;
  separation of powers;
  head of state;
  constitutional jurisprudence;
  Constitution;
  
  
  
  „ukryte” kompetencje;
  podział władzy;
  głowa państwa;
  orzecznictwo konstytucyjne;
  Konstytucja;
  
  
  «prihovanì» povnovažennâ;
  podìl vladi;
  glava deržavi;
  konstitucìjna ûrisprudencìâ;
  Konstitucìâ
• Abstrakt:
  
  
  The purpose of the article is an attempt to research the origin and content of the doctrine of “inherent” powers of the head of state, as well as to clarify the expediency of its implementation in Ukrainian realities. The relevance of this research direction is due to the fact that during the years of Ukraine’s independence, most heads of the state tried to increase their powers not only by amending the Constitution, but also by applying the aforementioned doctrine in practice. Today, the Constitutional Court of Ukraine takes a restrained position on the issue of implementing “inherent” powers. Thus, the Court has repeatedly confirmed its legal position that the Fundamental Law does not grant the Verkhovna Rada of Ukraine the right to determine in its acts the powers of the parliament and the head of state beyond those established by constitutional norms. However, such legal positions did not receive universal support among scientists and have already become the subject of discussions. Although analyzing the Constitutional Court’s decisions passed in recent years leads to the conclusion that “inherent” powers have no place in constitutional jurisprudence, some decisions of the constitutional jurisdiction body in the past decades still leave room for the implementation of such powers. Thus, the analyzed decisions made it possible to reachthe conclusion that the search for the “inherent” powers of the President should be carried out in areas included in the scope (responsibility) of the head of the Ukrainian state — namely, foreign policy activities, national security and defense. However, it should be noted that the further development of these ideas in practice is currently impossible without a review of the existing constitutional jurisprudence. Sharing the opinion on the need to establish “inherent” powers of the President, we consider it necessary to emphasize the necessity for their strict regulation and the presence of clear limits of their application. Such limits seem extremely important, since under other conditions there is a risk of the President getting the impression that arbitrary development of this doctrine is possible. Therefore, the establishment of “inherent” powers in the national doctrine for the head of state should be accompanied by effective constitutional control, and the purpose of such powers is to take effective and urgent measures necessary for the performance of basic duties. After all, in conditions when state institutions are weak, the risk of usurpation of power is no less a threat than the aggressive policy of Ukraine’s eastern neighbor. Under such conditions, flirting with the doctrine of “inherent” powers can easily turn from the saving straw of the nation into its enslaver. With that in mind, the article analyzes the viewpoints already available in the scientific doctrine regarding the limits of application of the doctrine of “inherent” powers and makes proposals for their further implementation and improvement, in particular through the activities of the body of constitutional justice.;
  
  
  
  Celem artykułu jest próba zbadania genezy i treści doktryny o „ukrytych” kompetencjach głowy państwa, a także ustalenie, czy jej realizacja w realiach ukraińskich jest sensowna. Aktualność tego obszaru badań wynika z tego, że w latach niepodległości Ukrainy większość głów państw starała się zwiększyć swoje kompetencje nie tylko przez nowelizację Konstytucji, ale także przez stosowanie tej doktryny w praktyce. Sąd Konstytucyjny Ukrainy zajmuje powściągliwe stanowisko w kwestii realizacji „ukrytych” kompetencji. Wielokrotnie potwierdzał swoje stanowisko prawne, że ustawa zasadnicza nie daje Radzie Najwyższej Ukrainy prawa do określania w swoich ustawach kompetencji parlamentu i głowy państwa wykraczających poza kompetencje określone w normach konstytucyjnych. Takie stanowisko prawne Sądu Konstytucyjnego nie zyskało jednak powszechnego poparcia wśród naukowców i stało się przedmiotem debaty. Chociaż analiza orzeczeń Sądu Konstytucyjnego z ostatnich lat doprowadziła do wniosku, że w orzecznictwie konstytucyjnym nie ma miejsca na „ukryte” kompetencje, niektóre decyzje sądownictwa konstytucyjnego z ostatnich dziesięcioleci pozostawiają jednak pole do ich realizacji. Przeanalizowanie orzeczeń Sądu Konstytucyjnego Ukrainy pozwoliło stwierdzić na przykład, że poszukiwanie „ukrytych” kompetencji prezydenta powinno odbywać się w obszarach wchodzących w zakres kompetencji (odpowiedzialności) głowy państwa ukraińskiego, mianowicie — polityki zagranicznej, bezpieczeństwa narodowego i obrony. Należy jednak pamiętać, że dalszy ich rozwój w praktyce jest niemożliwy bez rewizji dotychczasowego orzecznictwa konstytucyjnego. Podzielając opinię o potrzebie wprowadzenia „ukrytych” kompetencji prezydenta, autor uważa za konieczne podkreślenie potrzeby ich ścisłego uregulowania oraz wyznaczenia wyraźnych granic ich stosowania. Takie granice wydają się niezwykle ważne, gdyż w innych warunkach istnieje ryzyko, że prezydent nabierze przekonania o możliwości arbitralnego rozwijania tej doktryny. Dlatego wprowadzeniu „ukrytych” kompetencji głowy państwa musi towarzyszyć skuteczna kontrola konstytucyjności, a celem tych kompetencji ma być podejmowanie skutecznych i pilnych działań niezbędnych do wykonywania podstawowych obowiązków. Przecież w warunkach słabości instytucji państwowych ryzyko uzurpacji władzy jest nie mniejszym zagrożeniem niż agresywna polityka sąsiada zza wschodniej granicy Ukrainy. W takich warunkach flirtowanie z doktryną inherent powers może łatwo zmienić się z ostatniej deski ratunku narodu w przyczynę jego zniewolenia. W związku z tym autor analizuje dotychczasowe stanowiska w doktrynie naukowej dotyczące granic stosowania doktryny „ukrytych” kompetencji oraz przedstawia propozycje ich doskonalenia w celu dalszej realizacji, w szczególności w wyniku działalności organu sądownictwa konstytucyjnego.;
  
  
  Metoû stattì ê sproba doslìditi viniknennâ ta zmìst doktrini «prihovanih» povnovaženʹ glavi deržavi, a takož z`âsuvati docìlʹnìstʹ ïï ìmplementacìï v ukraïnsʹkì realìï. Aktualʹnìstʹ takogo naprâmku doslìdžennâ pov`âzana ìz tim, ŝo za roki nezaležnostì Ukraïni bìlʹšìstʹ glav deržavi namagalisʹ zbìlʹšiti svoï povnovažennâ ne liše šlâhom vnesennâ zmìn do Konstitucìï, ale j u sposìb zastosuvannâ zaznačenoï doktrini na prakticì. Na sʹogodnì Konstitucìjnij Sud Ukraïni zajmaê strimanu pozicìï v pitannì vprovadžennâ «prihovanih» povnovaženʹ. Tak, Sud neodnorazovo pìdtverdžuvav svoû ûridičnu pozicìû pro te, ŝo Osnovnij Zakon ne nadìlâê Verhovnu Radu Ukraïni pravom viznačati u svoïh aktah povnovažennâ parlamentu ì glavi deržavi vihodâči za mežì tih, ŝo vstanovlenì konstitucìjnimi normami. Prote takì ûridičnì pozicìï Konstitucìjnogo Sudu ne otrimali povsûdnoï pìdtrimki pomìž naukovcìv ta vže stali predmetom diskusìj. Hoč analìz rìšenʹ Konstitucìjnogo Sudu, uhvalenih protâgom ostannìh rokìv, naštovhuê na visnovok, ŝo «prihovanim» povnovažennâm nemaê mìscâ v konstitucìjnìj ûrisprudencìï, okremì rìšennâ organu konstitucìjnoï ûrisdikcìï minulih desâtilìtʹ vse ž zališaûtʹ prostìr dlâ vprovadžennâ «inherent powers». Tak, proanalìzovanì rìšennâ Konstitucìjnogo Sudu Ukraïni dozvolili sformuvati visnovok, ŝo pošuk «prihovanih» povnovaženʹ Prezidenta docìlʹno zdìjsnûvati u tih sferah, âkì naležatʹ do kompetencìï (vìdpovìdalʹnostì) glavi Ukraïnsʹkoï deržavi, a same — zovnìšnʹopolìtična dìâlʹnìstʹ, nacìonalʹna bezpeka ì oborona. Odnak slìd zvažiti na te, ŝo podalʹšij rozvitok cih ìdej na prakticì narazì nemožlivij bez pereglâdu ìsnuûčoï konstitucìjnoï ûrisprudencìï. Podìlâûči dumku pro neobhìdnìstʹ zaprovadžennâ «prihovanih» povnovaženʹ Prezidenta, vvažaêmo za neobhìdne nagolositi na neobhìdnostì ïh suvorogo reglamentuvannâ ta naâvnostì čìtkih mež zastosuvannâ. Takì mežì vidaûtʹsâ vkraj važlivim, oskìlʹki za ìnših umov ìsnuê rizik formuvannâ u Prezidenta vražennâ pro možlivìstʹ dovìlʹnogo rozvitku cìêï doktrini. Tomu zaprovadžennâ v nacìonalʹnìj doktrinì «prihovanih» povnovaženʹ dlâ glavi deržavi povinno suprovodžuvatisâ efektivnim konstitucìjnim kontrolem, a cìllû takih povnovaženʹ — prijmati efektivnì ta nagalʹnì zahodi, neobhìdnì dlâ vikonannâ osnovnih obov`âzkìv. Adže v umovah slabkostì deržavnih ìnstitucìj rizik uzurpacìï vladi stanovitʹ ne menšu zagrozu nìž agresivna polìtika shìdnogo susìda. Za takih umov zagravannâ ìz doktrinoû «inherent powers» legko može peretvoritisâ ìz râtìvnoï solominki nacìï v ïï ponevolûvača.Z oglâdu na ce v stattì proanalìzovano uže naâvnì v naukovìj doktrinì pozicìï ŝodo mež zastosuvannâ doktrini «prihovanih» povnovaženʹ ta zrobleno propozicìï ŝodo ïh udoskonalennâ dlâ podalʹšoï realìzacìï, zokrema, čerez dìâlʹnìstʹ organu konstitucìjnoï ûsticìï.
• Miejsce wydania:
  
  
  Wrocław
• Wydawca:
  
  
  Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego
• Współtwórca:
  
  
  Bojko, Andrìj Mihajlovič
  :
  Redaktor,
  ;
  Marszał, Maciej
  :
  Redaktor,
• Instytucja:
  
  
  Uniwersytet Wrocławski. Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii. Koło Naukowe Prawa Finansowego;
  Lʹvìvsʹkij nacìonalʹnij unìversitet ìm. Ìvana Franka. Ûridičnij fakulʹtet
• Data wydania:
  
  2022
• Typ zasobu:
  
  
  text;
  
  
  
  tekst
• Szczegółowy typ zasobu:
  
  
  article;
  
  
  
  artykuł
• Identyfikator:
  
  oai:repozytorium.uni.wroc.pl:140570 ;
  ISSN 2082-4939
• Źródło:
  
  PAd P 102216 II
• Język:
  
  eng
• Język streszczenia:
  
  eng;
  ukr;
  pol
• Jest wersją:
  
  
  Czasopisma Naukowe w Sieci
• Prawa dostępu:
  
  
  The use of this material is allowed only with accordance of applicable rules of fair use or other exceptions provided by law, and any broader use requires the permission of the authorized entity;
  
  
  
  Korzystanie z tego materiału jest możliwe zgodnie z właściwymi przepisami o dozwolonym użytku lub innych wyjątkach przewidzianych w przepisach prawa, a korzystanie w szerszym zakresie wymaga uzyskania zgody uprawnionego
• Licencja:
  
  
  Making materials available on the basis of the agreement with the owner of the property copyrights;
  
  
  
  Udostępnianie na podstawie umowy z właścicielem majątkowych praw autorskich
• Właściciel praw:
  
  Copyright by Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego Sp. z o.o.;
  Copyright by CNS
• Autor opisu:
  
  WR U/PAdks

Obiekt znajduje się w kolekcjach:

Informacje dodatkowe

• Data utworzenia: 2024-01-12
• Data ostatniej modyfikacji: 2024-02-29
• Liczba wyświetleń treści obiektu: 12
• Możesz również pobrać opis tego obiektu w formatach:
  RDF;
  OAI-PMH
• Pobierz manifest IIIF:
  https://repozytorium.uni.wroc.pl/iiif-manifest/manifest/140570/PDF.json