Object

PLMET:

click here to follow the link

Title:

Zarzut dyskryminacji na tle religijnym z art. 119 kodeksu karnego — problematyka wiktymizacji podejrzanego

Alternative title:

An accusation of discrimination on the grounds of religion under article 119 of the Penal Code — the issue of the suspect’s victimization

Creator:

Grott, Katarzyna

ORCID:

0000-0002-5569-0817

Subject and Keywords:

victimisation of people leaving the Church   apostasy   religious discrimination   “hate speech”   abuse ofpower by law enforcement authorities  
dyskryminacja na tle religijnym   wiktymizacja osób występujących z Kościoła   apostazja   „mowa nienawiści”   nadużycie władzy

Description:

Stanowi kontynuację: Acta Universitatis Wratislaviensis. Studia nad Faszyzmem i Zbrodniami Hitlerowskimi ; 1 (1974)-33 (2011) ; ISSN 0137-1126

Abstract:

The crime of discrimination on the grounds of religion referred to in article 119 § 1 of the Penal Code is one of the most serious crimes listed in the chapter “Crimes against humanity.ˮ This provision penalises behaviour consisting of the use of violence or an unlawful threat, among other measures, towards people because of their religious beliefs. Does the use of violence or an unlawful threat while making a declaration of will to leave the Church always justify applying this provision? Will it be permissible to make a charge under this provision against those who leave the Church if violence or unlawful threat is the result of facts connected with the course of the apostasy procedure? And if not, is it the case that the accusation under article 119 § 1 of the Penal Code is not an expression of religious persecution of people leaving the Church, the consequence of which is their victimisation? An attempt to answer the above questions was a case study in which on the basis of the mentioned provision, people leaving the Roman Catholic Church were charged with the use ofviolence and an unlawful threat against a priest who refused to accept an act of apostasy. The aim of the article was therefore to examine the real victimising consequences of the application of this provision to persons who have left the Church. The fundamental question underlying the considerations made in the text refers to the effects of the accusation under article 119 § 1 ofthe Penal Code: whether its improper application is a victimising factor. All considerations has been embedded in a theoretical framework relating to the premises for the application of the aforementioned d article, and in a critical analysis (in view of conducted interviews with people who have submitted apostasy acts) of decisions taken in the preparatory proceedings. One of the analysis’main tasks was to determine the level of harm to people leaving the Roman Catholic Church. The conducted research allowed to state that the actions taken in the analysed case by law enforcement authorities are discriminatory, and thus victimising persons leaving this Church. In the presented case, the following victimising factors were visible: so-called “hate speech” in the mass media (right-wing television and online media presented a distorted image of the event as an “attack on the Church”); “pejorative labelling” of persons leaving the Church through biased manipulation of facts and making them public in a distorted way by Church representatives; abuse of power by law enforcement authorities through accusation under article 119 § 1 of the Penal Code, contrary to all evidence gathered in the case, not respecting human dignity, and violating fundamental human rights to humane treatment and respect for liberty and personal security.  

Przestępstwo dyskryminacji na tle religijnym, o którym mowa w art. 119 § l kodeksu karnego, jest jednym z najcięższych przestępstw umieszczonym w rozdziale „Przestępstwa przeciwko ludzkości”. Przepis ten penalizuje zachowanie polegające na stosowaniu przemocy lub groźby bezprawnej wobec osób między innymi ze względu na ich poglądy religijne. Czy stosowanie przemocy lub groźby bezprawnej podczas składania oświadczenia woli o wyjściu z Kościoła zawsze uzasadnia zastosowanie tego przepisu? Czy postawienie na podstawie tego przepisu zarzutu osobom występującym z Kościoła będzie dopuszczalne, gdy przemoc lub groźba bezprawna jest rezultatem okoliczności faktycznych związanych z procedurą apostazji? A jeśli nie, to czy postawienie zarzutu z art. 119 § l kodeksu karnego nie jest wyrazem prześladowań na tle religijnym osób występujących z Kościoła, konsekwencją czego jest ich wiktymizacja?Próbę odpowiedzi na te pytania stanowiło studium przypadku, w którym opierając się na powołanym przepisie, postawiono osobom występującym z Kościoła rzymskokatolickiego zarzut przemocy i groźby bezprawnej stosowanej względem duchownego, który odmówił przyjęcia aktu apostazji. Celem artykułu było więc zbadanie rzeczywistych następstw o charakterze wiktymizującym zastosowania tego przepisu w stosunku do osób, które opuściły Kościół. Podstawowe pytanie, jakie przyświecało podjętym tu rozważaniom, odnosi się do skutków postawienia zarzutu z art. 119 § l kodeksu karnego: czy jego niewłaściwe zastosowanie stanowi czynnik wiktymizujący?Całość rozważań została osadzona w ramach teoretycznych odnoszących się do przesłanek zastosowania wskazanego artykułu oraz krytycznej analizy (w świetle wywiadów przeprowadzonych z osobami, które złożyły akt apostazji) orzeczeń podejmowanych w postępowaniu przygotowawczym. Jednym z głównych zadań tej analizy było określenie poziomu pokrzywdzenia osób występujących z Kościoła rzymskokatolickiego. Przeprowadzone badania pozwoliły na stwierdzenie, że działania podjęte w analizowanym wypadku przez organy ścigania mają charakter dyskryminujący, a więc wiktymizujący, osoby występujące z tego Kościoła. W przedstawionym przypadku widoczne były następujące czynniki wiktymizujące: „mowa nienawiści” w środkach masowego przekazu (w prawicowej telewizji i mediach internetowych przedstawiono zniekształcony obraz zdarzenia jako „atak na Kościół”); „pejoratywne etykietowanie” osób występujących z Kościoła poprzez nieobiektywne manipulowanie faktami i podawanie ich w sposób zniekształcony do publicznej wiadomości przez przedstawicieli Kościoła; nadużycie władzy przez organy ścigania poprzez postawienie zarzutu z art. 119 § l kodeksu karnego wbrew zebranym w sprawie dowodom oraz poprzez nierespektowanie godności ludzkiej i pogwałcenie podstawowych praw człowieka do humanitarnego traktowania oraz poszanowania wolności i bezpieczeństwa osobistego.

Place of publishing:

Wrocław

Publisher:

Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego

Contributor:

Scheffler, Tomasz. Red.

Date issued:

2020

Resource Type:

text  
tekst

Detailed Type:

article  
artykuł

Identifier:

oai:repozytorium.uni.wroc.pl:131151   ISSN 0239-6661   ISSN 0137-1126

DOI:

10.19195/2300-7249.42.4.10

Source:

PAd P 101182 II

Language:

pol

Abstract Language :

eng

Relation:

Studia nad Autorytaryzmem i Totalitaryzmem. 2020, 42, nr 4, s. 209-230

Is version of:

Czasopisma Naukowe w Sieci (CNS)

Access rights:

The use of this material is allowed only with accordance of applicable rules of fair use or other exceptions provided by law, and any broader use requires the permission of the authorized entity  
Korzystanie z tego materiału jest możliwe zgodnie z właściwymi przepisami o dozwolonym użytku lub innych wyjątkach przewidzianych w przepisach prawa, a korzystanie w szerszym zakresie wymaga uzyskania zgody uprawnionego

License:

Making materials available on the basis of the agreement with the owner of the property copyrights  
Udostępnianie na podstawie umowy z właścicielem majątkowych praw autorskich

Rights holder:

Copyright by Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego Sp. z o.o.

Autor opisu:

WR U/PAdbg