Object

PLMET:

click here to follow the link

Title:

Glosa do postanowienia SN z 30 maja 2017 roku, IV KK 164/17

Alternative title:

Commentary on the decision of the Supreme Court of 30 May 2017, IV KK 164/17

Creator:

Wróbel, Adam

ORCID:

0000-0002-9315-0213

Subject and Keywords:

crime   exposure a human person to danger (Article 160 of Polish Criminal Code)   immediate danger (of loss of life or serious damage of health)  
przestępstwo   narażenie człowieka na niebezpieczeństwo art. 160 kodeksu karnego   bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu

Abstract:

The author indicates that it is possible — in a certain state of things — to approve the claim of Article 160 § 1 of the Criminal Code that the immediacy of danger should be associated not so much with the temporal proximity of the effect that may occur in relation to the development of the situation, as with the condition when the inevitable consequence of the further development of the situation without the need for any new dynamizing factors constitutes a risk to one’s life or health.Nevertheless, the author cites and shares the view expressed in the doctrine that four views of criteria of directness can be distinguished in the perspective of imminent danger, based on a time element, an element of probability, an element of sufficient cause, an element of inevitability; sometimes some of the given elements are combined or used alternatively in the determination of immediacy A. Spotowski, Funkcja niebezpieczeństwa w prawie karnym, Warszawa 1990, p. 82. Each separate situation requires — in the perspective of examining whether there exists an “immediate danger” — reference to specific, existing circumstances. The author considers it right that in order to attribute the responsibility to the perpetrator for unintentional crime it is not enough to say that he had been careless. It is necessary to demonstrate that he was aware that his behavior can lead to the prohibited act provided such a possibility, or, did not provide for such possibility, although it could have been provided. The author rejects the view that the crime specified in Article 160 § 1 of the Criminal Code can be committed only by action because in the perspective of this deed — which he proves in the commentary — two forms may exist: action or omission.  

Sąd Najwyższy w postanowieniu z 30 maja 2017 roku, IV KK 164/17, będącym przedmiotem glosowania, wskazuje, że „przestępstwa stypizowane w art. 160 § 1–3 k.k. mają charakter skutkowy (materialny) i należą do kategorii przestępstw z konkretnego narażenia na niebezpieczeństwo”. Odnosi się w kontekście art. 160 k.k. między innymi do kwestii: niebezpieczeństwa o charakterze bezpośrednim, związku przyczynowego, formy czynu. W obszarze tej problematyki porusza się również autor glosy, przywołując oraz analizując poglądy wyrażane w doktrynie oraz orzecznictwie. Opierając się na poglądzie wyrażonym przez A. Spotowskiego podnosi, że bezpośredniość niebezpieczeństwa opiera się na czterech kryteriach, elementach (elemencie czasowym, elemencie stopnia prawdopodobieństwa, elemencie wystarczającej przyczyny czy elemencie nieuchronności), które przy określeniu bezpośredniości — zależnie od konkretnie zaistniałej sytuacji, okoliczności — łączy się lub stosuje alternatywnie. Toteż w kontekście określonej sytuacji można zaakceptować twierdzenie wyrażone przez SN, że „bezpośredniość niebezpieczeństwa należy wiązać nie tyle z bliskością czasową skutku mogącego nastąpić w związku z rozwojem sytuacji, ile ze stanem, gdy nieuchronnym następstwem dalszego rozwoju sytuacji, bez konieczności pojawienia się jakichś nowych czynników »dynamizujących«, jest niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia”. Autor podziela pogląd SN, że odpowiedzialność sprawcy przestępstwa nieumyślnego wymaga nad stwierdzenie tego, że sprawca zachował się nieostrożnie, również iż sprawca „był świadomy tego, że swoim zachowaniem może zrealizować znamiona czynu zabronionego (przewidywał taką możliwość), bądź też, możliwości takiej nie przewidywał, chociaż mógł ją przewidzieć”. Autor wskazuje, że przestępstwo z art. 160 § 1 k.k. może zostać popełnione przez działanie albo zaniechanie, toteż odrzuca pogląd, że przestępstwo to może być popełnione wyłącznie w formie działania.

Place of publishing:

Wrocław

Publisher:

Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego

Contributor:

Jabłoński, Mariusz. Red.

Date issued:

2019

Date copyrighted:

2019

Resource Type:

text  
tekst

Detailed Type:

czasopisma (wydawnictwa ciągłe)   glosa

Identifier:

oai:repozytorium.uni.wroc.pl:109017   ISSN 0137-1134   ISSN 0239-6661

DOI:

10.19195/0137-1134.116.9

Source:

PAd P 101660 II

Language:

pol   eng

Relation:

Acta Universitatis Wratislaviensis, ISSN 0239-6661, No 3943. Przegląd Prawa i Administracji, ISSN 0137-1134, 2019, 116, s. 135-144

WUL Catalog:

click here to follow the link

Is version of:

Czasopisma Naukowe w Sieci (CNS)

Access rights:

The use of this material is allowed only with accordance of applicable rules of fair use or other exceptions provided by law, and any broader use requires the permission of the authorized entity  
Korzystanie z tego materiału jest możliwe zgodnie z właściwymi przepisami o dozwolonym użytku lub innych wyjątkach przewidzianych w przepisach prawa, a korzystanie w szerszym zakresie wymaga uzyskania zgody uprawnionego

License:

Making materials available on the basis of the agreement with the owner of the property copyrights  
Udostępnianie na podstawie umowy z właścicielem majątkowych praw autorskich

Rights holder:

Copyright by Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego Sp. z o.o.

Location of original object:

Biblioteka Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomii

wwwDescription:

WR U/PAdjm