@misc{Zarzycka_Agata_A,
 author={Zarzycka, Agata},
 copyright={Copyright by Agata Zarzycka and Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego Sp. z o.o.Wrocław 2019},
 address={Wrocław},
 howpublished={online},
 publisher={Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego},
 language={eng},
 abstract={W książce analizowane są powiązania między wybranymi aspektami filozofii autokreacji (self-fashioning) a tropami estetycznymi i narracyjnymi inspirowanymi medialnymi wizerunkami subkultury gotyckiej. Omówione zostało kształtowanie się takich tropów w relacji z dyskursywnymi konstruktami postaci gota oraz poszczególnymi mediami przyczyniającymi się do jej widoczności w popkulturze. Tak naszkicowana sieć ról estetycznych i narracyjnych odgrywanych przez odniesienia do ruchu gotyckiego w tekstach kultury służy refleksji nad sposobami popkulturowego zawłaszczania oraz przetwarzania strategii i idei autokreacyjnych. Planowana kontynuacja analizy zapoczątkowanej w niniejszej publikacji poświęcona będzie szerszemu wpływowi tego zjawiska na formowanie się i funkcjonowanie tekstów w paradygmacie kultury zakładającym aktywne zaangażowanie odbiorców, nierzadko z uwzględnieniem wykorzystania medialnej fikcji w zbiorowych i indywidualnych projektach tożsamościowych. Prezentowaną interpretację motywów związanych z subkulturą gotycką można zatem uznać za studium przypadku wprowadzające i ilustrujące szersze zagadnienie interakcji między filozofiami autokreacyjnymi a popkulturą, ze szczególnym naciskiem na jej potencjał partycypacyjny. W wymiarze teoretycznym książka odwołuje się głównie do myśli takich autorów, jak Friedrich Nietzsche, Michel Foucault, Stephen Greenblatt, Richard Shusterman, Gilles Deleuze i Félix Guattari, Charles Taylor, Brian Holmes oraz Suely Rolnik, zarówno w zakresie konceptualizacji, jak i krytyki myśli autokreacyjnej. Ramy pojęciowe dotyczące kultury gotyckiej i dyskursów subkulturowych pochodzą odpowiednio od Catherine Spooner oraz Sarah Thornton i J. Patricka Williamsa. Kwestie dynamiki między autorami, tekstami i odbiorcami przedstawione zostały najpierw w perspektywie zogniskowanej wokół badań Henry’ego Jenkinsa, a następnie na gruncie interakcji między wspólnotą (communitas) i immunizacją (immunitas), zgłębianych przez Roberto Esposito. Wywód został podzielony na trzy części w celu zwiększenia jego przejrzystości. Pierwsza z nich na potrzeby dalszej analizy określa koncepcje i strategie autokreacji, a także odnosi się do krytyki wymierzonej w ten nurt filozofii tożsamości. W części drugiej omówione w kontekście myśli autokreacyjnej zostały konceptualizacje ruchu gotyckiego wyłaniające się z tekstów napisanych przez jego przedstawicieli (między innymi Raven Digitalis, Nancy Kilpatrick, Lloyd Warren Ravlin III, Jilian Venters i Aurelio Voltaire). Materiały te, podejmujące próby scharakteryzowania subkultury na potrzeby zarówno jej członków, jak i szerszego grona czytelników, ułatwiają prześledzenie wpływu strategii autokreacyjnych na gotyckie autoprezentacje. Zidentyfikowane w ten sposób prawidłowości stanowią podstawę określenia tropów omawianych w części trzeciej, która została poświęcona funkcjonowaniu wizerunków subkultury w różnych materiałach fabularnych, reprezentujących takie media, jak literatura, komiks, film i narracyjna gra fabularna (RPG). Końcowa refleksja nad procesami zawłaszczania i przetwarzania strategii autokreacyjnych, wykorzystywanych jako budulec motywów estetycznych i narracyjnych, została wpisana w szerszy kontekst partycypacyjny kultury popularnej.},
 title={A Goth Reflection: Self-Fashioning and Popular Culture},
 type={tekst},
 keywords={Goci (subkultura), samorealizacja, samopoznanie},
}