@misc{Zawiślak_Aleksandra_Treaty_2021,
 author={Zawiślak, Aleksandra},
 copyright={Copyright by Vidavnictvo L'vìvs'kogo nacìonalʹnogo unìversitetu ìm. Ìvana Franka},
 copyright={Copyright by CNS},
 address={L'viv},
 howpublished={online},
 year={2021},
 publisher={Lʹvìvsʹkij nacìonalʹnij unìversitet ìmenì Ìvana Franka},
 language={eng},
 abstract={W niniejszym artykule przedstawione zostały mechanizmy ochrony praw człowieka stanowiące formy dostępnych procedur zapobiegania złamaniu zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego, poniżającego traktowania lub karania. Podstawą funkcjonowania tego systemu w ramach ONZ jest działalność Komitetu Przeciwko Torturom i Podkomitetu do Spraw Prewencji, które tworzą kontrolę oraz prewencję w zakresie zakazu stosowania tortur. Są to organy powołane przepisami Konwencji w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania z 1984 r. oraz Protokołu fakultatywnego z 2002 r. Celem pracy było przybliżenie struktury powyższych organów oraz zaprezentowanie ich działalnościi zadań. W związku z tym szczegółowo przedstawione zostało funkcjonowanie Komitetu, od momentu rozpoczęcia działalności 1 stycznia 1988 r. w składzie 10 ekspertów. Efektywność instytucji wiąże się z ich elastycznością i niezależnością. Komitet obejmuje swoim zasięgiem grupę 160 państw, czyli większość państw ONZ, zatem wykonywanie kompetencji stanowi duże przedsięwzięcie prawne oraz logistyczne. Przy takiej liczbie państw-stron i funkcjonujących już na płaszczyźnie międzynarodowej komitetów istnieje potrzeba zapewnienia jak największej skuteczności, aby tworzony aparat kontrolny nie był jedynie teoretycznym organem. Jednocześnie minimalizacja składu członków oraz uproszczone procedury formalne, wiążące się z ich wyborem, mandatem i sprawowaniem urzędu, stanowią przeszkodę w prawidłowym funkcjonowaniu tego organu. Szczegółowa analiza organów powołanych przez Konwencję pokazuje przekrojową rozbudowę mechanizmów i tworzenie systemu mającego realne możliwości wnikania w sytuację w danym państwie, na konkretnym obszarze czy miejscu. Ukształtowanie na przestrzeni lat roli wyspecjalizowanych mechanizmów ochrony praw człowieka w ramach Komitetu Przeciwko Torturom zwiększyło stopień precyzji działania w sprawach naruszeń postanowień konwencyjnych. Realizacja celu zwiększenia efektywności zwalczania tortur na całym świecie następuje poprzez wypełnianie określonych w Konwencji zadań Komitetu, które podzielone zostały na trzy części. Zgodnie z art. 19 Konwencji Komitet rozpatruje sprawozdania państw-stron. Stanowi to pierwszy poziom zadań Komitetu. Drugi wyznaczony jest przez art. 20, który nakłada obowiązek przeprowadzenia dochodzenia w przypadku systematycznego stosowania tortur na terytorium państwa-strony. Trzeci poziom działań Komitetu obejmuje rozpatrywanie zawiadomień międzypaństwowych i indywidualnych. Poniższa praca przedstawia szczegółową analizę podstawowych celów działania organów kontrolnych na gruncie ich efektywności oraz skuteczności. Ponadto przybliżone zostało rozwijanie prewencyjnych metod i zwiększanie ich częstotliwości widoczne w przedstawionych statystykach. Wobec zwiększania się liczby konfliktów i napięć w różnych regionach świata, które potęgują zagrożenie stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego, poniżającego traktowania lub karania w niniejszej pracy zostało opracowane działanie prewencyjnych mechanizmów stworzonych w ramach funkcjonowania Podkomitetu do Spraw Prewencji. Praca obejmuje w swoim zakresie charakterystykę zadań Podkomitetu do Spraw Prewencji, czyli przeprowadzania wizyt w miejscach zatrzymań, wspierania krajowych mechanizmów prewencji oraz współpracy na rzecz zapobiegania torturom z odpowiednimi organami i mechanizmami ONZ oraz innymi instytucjami lub organizacjami. Zaprezentowany katalog aktów prawnych tworzy zestawienie normatywnych sposobów ochrony przed wszystkimi formami naruszeń zakazu stosowania tortur, a Konwencja w sprawie zakazu stosowania tortur z 1984 r. oraz Protokół Fakultatywny do Konwencji z 2002 r. stanowią podstawę wypracowanego systemu, którego funkcjonowanie zapewniają organy traktatowe – Komitet Przeciwko Torturom i Podkomitet do Spraw Prewencji.},
 abstract={U stattì predstavleno mehanìzmi zahistu prav lûdini âk formi dostupnih procedur dlâ zapobìgannâ porušennâm zaboroni katuvanʹ ta ìnših žorstokih, nelûdsʹkih abo takih, ŝo prinižuûtʹ gìdnìstʹ vidìv povodženʹ ta pokaranʹ. Osnovoû funkcìonuvannâ cìêï sistemi v OON ê dìâlʹnìstʹ Komìtetu proti katuvanʹ ta Pìdkomìtetu z pitanʹ zapobìgannâ, âkì zdìjsnûûtʹ kontrolʹ ta zapobìgannâ u sferì zaboroni katuvanʹ. Ce organi, stvorenì položennâmi Konvencìï 1984 r. proti katuvanʹ ta ìnših žorstokih, nelûdsʹkih abo takih, ŝo prinižuûtʹ gìdnìstʹ, povodženʹ ta pokaranʹ ta Fakulʹtativnogo protokolu 2002 r. Meta doslìdžennâ – predstaviti strukturu zaznačenih ïh dìâlʹnìstʹ ta zavdannâ. Funkcìonuvannâ Komìtetu dokladno proanalìzovano. Z počatku jogo dìâlʹnostì 1 sìčnâ 1988 roku do jogo skladu vhodilo desâtʹ ekspertìv. Efektivnìstʹ ustanov pov`âzana z ïh gnučkìstû ta nezaležnìstû. Komìtet ohoplûê grupu ìz 160 kraïn, tobto bìlʹšìstʹ kraïn OON, tomu zdìjsnennâ povnovaženʹ ê velikim ûridičnim ta logìstičnim viklikom. Pri takìj kìlʹkostì deržav ta komìtetìv, ŝo vže dìûtʹ na mìžnarodnomu rìvnì, ìsnuê potreba zabezpeči âkomoga bìlʹšu efektivnìstʹ, ŝob stvorenij aparat kontrolû buv ne liše teoretičnim organom. Mìnìmìzacìâ skladu členìv ta sproŝenì formalʹnì proceduri, pov`âzanì z ïh obrannâm, mandatom ta zdìjsnennâm povnovaženʹ ê pereškodoû dlâ naležnogo funkcìonuvannâ cʹogo organu. Detalʹnij analìz organìv, utvorenih Konvencìêû, demonstruê rozširennâ mehanìzmìv ta stvorennâ sistemi z realʹnimi možlivostâmi vplivu na situacìû v pevnìj kraïnì či mìscì. Rozvitok rolì specìalìzovanih mehanìzmìv zahistu prav lûdini v Komìtetì proti katuvanʹ protâgom bagatʹoh rokìv pìdviŝiv stupìnʹ točnostì dìj u vipadkah porušennâ položenʹ Konvencìï. Meta pìdviŝennâ efektivnostì borotʹbi z torturami u vsʹomu svìtì dosâgaêtʹsâ vikonannâm zavdanʹ Komìtetu, viznačenih Konvencìêû, âkì podìlâûtʹsâ na tri častini. Na pìdstavì st. 19 Konvencìï Komìtet rozglâdaê zvìti deržav-učasnicʹ. Ce peršij rìvenʹ zavdanʹ Komìtetu. Drugij – viznačenij st. 20, âkij nakladaê obov`â rozslìduvati sistematične vikoris-tannâ katuvanʹ na teritorìï deržaviučasnicì. Tretìj rìvenʹ dìâlʹn Komìtetu ohoplûê perevìrku mìžderžavnih ta ìndivìdualʹnih povìdomlenʹ. U proponovanìj robotì predstavleno detalʹnij analìz osnovnih cìlej organìv kontrolû z točki zoru ïh efektivnostì ta rezulʹtativnostì. Krìm togo, proanalìzovano rozvitok preventivnih metodìv ta zbìlʹšennâ ïh častoti u statisticì. Z oglâdu na zrostannâ kìlʹkostì konflìktìv ì napružennâ v rìznih regìonah svìt ŝo zbìlʹšuûtʹ zagrozu katuvanʹ ta ìnših žorstokih, nelûdsʹkih, takih, ŝo prinižuûtʹ gìdnìstʹ, vidìv povodžennâ či pokarannâ, u proponovanìj robotì proanalìzovano dìï preventivnih mehanìzmìv, stvorenih v ramkah Pìdkomìtetu z pitanʹ zapobìgannâ. Robota ohoplûê harakteristiku zavdanʹ Pìdkomìte pitanʹ zapobìgannâ, tobto provedennâ vìzitìv do mìscʹ pozbavlennâ volì, pìdtrimka deržavnih preventivnih mehanìzmìv ta spìvpracâ zadlâ zapobìgannâ katuvanʹ z vìdpovìdnimi organami ta mehanìzmami OON, a takož ìnšimi ustanovami či organìzacìâmi. Predstavlenij katalog normativno-pravovih aktìv – ce perelìk normativnih metodìv zahistu vìd usìh form porušenʹ zaboroni katuvanʹ, a Konvencìâ proti katuvanʹ 1984 r. ta Fakulʹtativnij protokol do Konvencìï 2002 r. stanovlâtʹ osnovu rozroblenoï sistemi, funkcìonuvannâ âkoï zabezpečuûtʹ organi – Komìtet proti katuvanʹ ta Pìdkomìtet z pitanʹ zapobìgannâ.},
 title={Treaty Organs of The Convention against Torture and Other Cruel, Inhuman or Degrading Treatment or Punishment of 1984 and The Optional Protocol of 2002 – The Committee Against Torture and The Subcommittee on Prevention},
 type={text},
 keywords={convention, committee, protocol, subcommittee, prohibition of torture, konvencìâ, komìtet, protokol, pìdkomìtet, zaborona katuvanʹ},
}