@misc{Wittmann_Roland_Der_2005,
 author={Wittmann, Roland},
 copyright={Copyright by CNS},
 copyright={Copyright by Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego Sp. z o.o.},
 address={Wrocław},
 howpublished={online},
 year={2005},
 publisher={Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego},
 language={ger},
 abstract={Powoływanie się niektórych prawników z kręgów narodowosocjalistycznych na poglądy Hegla mija się z jego filozofią, stanowiąc rodzaj pseudoheglizmu. Hegel, opierając się na swojej definicji państwa, odmówiłby reżimowi nazistowskiemu przymiotu państwowości, określając go jedynie jako polityczny system sprawowania władzy, negujący ideę powszechnej wolności, a w konsekwencji jako system bezprawia. Narodowosocjalistyczne wyobrażenie tzw. porządku zbiorowego, ograniczającego się do tzw. towarzyszy ludowych, nie da się pogodzić ani z heglowskim pojęciem prawa, ani z założonym przez niego procesem rozwoju osobowości. Pozbawienie wszystkich praw tzw. obcych rodzajowo jest sprzeczne z heglowskim pojęciem zdolności prawnej. Również pod względem metodycznym pojęcie „ludowej" zdolności prawnej nie ma z Heglem nic wspólnego, gdyż tzw. pojęcie konkretno-ogólne u niego w ogóle nie występuje. Zdanie „Co jest rozumne, to jest rzeczywiste, co jest rzeczywiste, to jest rozumne" nie może służyć temu, by można było określić reżim narodowosocjalistyczny jako coś rozsądnego. Tak zwany wódz nie był w rozumieniu Hegla żadnym narzędziem ducha świata. Odrzucenie przez filozofa abstrakcyjnego prawa naturalnego należy rozumieć w kontekście historycznym, uwzględniając zwłaszcza historyczne doświadczenie rewolucji francuskiej. Przyszłość ducha świata leży, zdaniem Hegla, nie w Niemczech, lecz w Ameryce.},
 type={text},
 title={Der Geist am Abgrund : Der Pseudohegelianismus als Instrument desEngagements für das Naziregime},
 keywords={filozofia, Hegel, Georg Wilhelm Friedrich (1770-1831), teoria prawa, władza (prawo)},
}